Εθνολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης

Κάποτε τα νεοκλασικά κτίσματα αποτελούσαν το κύριο σώμα της πόλης.

Κάποτε τα νεοκλασικά κτίσματα αποτελούσαν το κύριο σώμα της πόλης.

Σήμερα σώζονται ελάχιστα εξ’ αυτών. Ανάμεσά τους, το πέτρινο νεοκλασικό της 14ης Μαΐου, αρ. 63, στο κέντρο της Αλεξανδρούπολης, έμελλε να έχει μια ξεχωριστή τύχη, ίσως γιατί έχει και μια ξεχωριστή ιστορία.

Όπως μαρτυρεί η λαξευμένη χρονολογία, το σπίτι κτίστηκε το 1899 και αποτέλεσε την εξοχική κατοικία του Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη από την Αδριανούπολη. Η σημαντικότητα της μεγάλης οικογένειας των Αλτιναλμάζηδων είναι προφανής και από όσα γράφει σε έκθεσή του το 1863 προς το Υπουργείο Εξωτερικών ο πρόξενος Α. Δοσκας καθώς αναφερόμενος σε έναν από τους αδελφούς Αλτιναλμάζη τον χαρακτηρίζει ως «τον πλουσιότερο και χαίροντα μεγαλυτέραν επιρροή εις την πόλη μεταξύ των ομογενών». Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι από την ίδια αυτή οικογένεια προήλθε ο πρώτος κατά σειρά δήμαρχος της Αλεξανδρούπολης, ο οποίος μάλιστα εξελέγη τετράκις από το 1925 έως το 1948. Στη συνέχεια το οίκημα πουλήθηκε από τη χήρα του Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη, Ζηνοβία το 1937 βάσει προικοσυμφώνου στον παππού της Χρυσούλας Βασιλείου Ζαφειριάδου από το Ορταξί στην οποία και παραχωρήθηκε ως προίκα. Ο γάμος της τελευταίας με τον δικηγόρο Γρηγόριο Χρυσοστόμου από τη Σαμοθράκη έδωσε στο οίκημα νέα αίγλη καθώς ο Χρυσοστόμου διετέλεσε υπουργός εμπορικής ναυτιλίας.

Το 1998 μισθώθηκε και αποκαταστάθηκε από την οικογένεια του Πολυχρόνη Γιαννακίδη αποκτώντας μια καινούργια ζωή που εμπνέεται και οραματίζεται από την αρχέγονη μνήμη και τη λάμψη της λαϊκής παράδοσης.

Το κτίριο αποκαταστάθηκε με τα πλέον σύγχρονα υλικά και εξοπλισμό ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της σύγχρονης μουσειολογικής έκθεσης και λειτουργίας.